Thursday, December 3, 2009

"ve ayrildik. ne varsa sildik her seyi. o kadar ozgur - bir o kadar yalniz kaldik. basaririz zannettik - basardikca yarim kaldik. ne uzulur ne sevinir - yazik oyalanir olduk."

diyor candan ercetin.

oyalama artik. bir de.

bir film gecesi donusu. kahvem hazir tabii ki - zira lesley'le kahve yaptigimizda maximum seviyede yapiyoruz ki digeri geldiginde onun icin de kahve olsun. boyle de tatliyiz. tatli demisken - geldim ve kendimi cikolata parcacikli kurabiyelere verdim. kahveyle guzel gidiyor zira. sonra oyle bakinirken etrafa - baktim candan ercetin'den oyalama artik demis ipek. hemen dinlemeye basladim. sonra aklima tez donemi geldi. epru'yla salonda oturusumuz - benim saatte bir birkac defa arka arkaya olmasi suretiyle - oyalama artik - molasi vermem. sekizyuz kahve besyuz cay binbes yuz neyse,,,

sonra bugun 3aralikmis. bisuru sey olmus bitmis gecen sene bu zamanlar. gecen sene bu zamanlar gecmis gitmis. peki bize ne kalmis? iyilik guzellik - biraz hayat - biraz olum. biraz devam biraz oyalanmaca. biraz artik.

artiklardan bir yasam yaratmak - neyin artigi - neyin artisi? arti ve eksi diye diye sifiri bulamaz olduk.

oysa ben simdi sifirin altinda onbir dereceyim. o derecedeyim. o derecede eve mutlu mesut kulagimda tango melodileri yurudum. sokagin kosesindeki kafenin yanindan gecerken icerde arkadaslarimi gordum, kapidan iceri girdim selam verdim - hatta birlikte ders calismak uzere sozlestim. yarin sabah saat 9da ayni kafeye donecegim. yani 12saat bile gecmemis olacak. zira ogrencilerimle 'final calisma seans'imiz var. kolektiviteyi ogrenecekleri - ogrendikleri - an geldi sanirim. onsekiz yasinda kisiliklerine ve kisiselliklerine bagimli - ama bir o kadar sosyal(lesmeye merakli) insanlar olarak - hep beraber ders calisacaklar. guzel cunku herkes birbirine anlatacak konulari - herkes hem kendine hem de karsisindakine guvenecek. guven ogrenilen bir sey zira degil mi. oyle herkes gidip sak diye guvenmemeli birbirine. annem bana bunu ogretmeye calisti hep. bilmem ki oyle mi oluyor? cevabim yok henuz benim. tek bildigim kendime guvenmek zorunda oldugum.

cunku hep kendimleyim. kendi kendimeyim. olsam olsam kendim olabilirim. oysa kedim olsa ne kadar farkli olurdu.

bu kelime oyunlarindan da vazgececek gibi durmuyorum.

boyle de guzel bir gece. simdi bir film izleyip uyumaca.

sonra yine gunes yine guzel. yine mi cicek yine mi dunya. gunaydin. gun hep aydin.

sepsevgiyle,,,

zira her sey sevgiyle basladi.

yas.

No comments:

Post a Comment